woonhuis Kassie, Paramaribo (sr)

In de polder Morgenstond is naar een ontwerp van studioMAEK een vrijstaande seniorenwoning gebouwd voor een echtpaar die na pensionering een deel van de tijd wil doorbrengen in Suriname. De woning bevindt zich net buiten het centrum van Paramaribo en op een steenworp afstand van de Surinamerivier en de Atlantische oceaan. Het project is door de opdrachtgever in eigen beheer uitgevoerd.

Het ontwerp van de woning is een kruising van een Europese bungalow en een traditionele Surinaamse plantagewoning. De  plattegronden zijn functioneel en ruim opgezet met veel ruimtelijke kwaliteiten door de opengewerkte structuur die zich naar de tuin toe steeds verder verbreedt. De eetkamer is de centrale ruimte van het huis en grenst aan de woonkamer, keuken (met de onmisbare bijkeuken), tv-kamer en het terras dat fungeert als een buitenkamer die gezien het klimaat intensief wordt gebruikt. De centraal gelegen eettafel bevindt zich in een dubbelhoge ruimte die onder het plafond aan twee zijden wordt beëindigd met een strook ramen die te openen zijn (glaslamellen/shutters). Boven de keuken is er een tussenverdieping gecreëerd waar een tv/lees-hoek is gecreëerd waar een slaapbank staat zodat deze ruimte  ook dienst kan doen als extra slaapplaats. Het buitenterras heeft een eigen buitenberging voor tuingereedschappen, extra terrasmeubilair en een buitentoilet. In het bouwdeel naast de woonkamer liggen de slaapvertrekken.  Er is een masterbedroom met zithoek, een eigen badkamer,  walk-inn closet en terras. De 2 gastenverblijven liggen aan de straatzijden en zijn sober met een gedeelde douchecel.

In tegenstelling tot de Europese woning is het ontwerp erop gericht om rechtstreekse zoninval te voorkomen en om actief gebruik te maken van de ligging van de woning ten opzichte van de rivier en de heersende windrichting. Het hele ontwerp is er op gericht om de wind te vangen en de woning te voorzien van een continue windstroom. De nis bij de voordeur, de glaslamellen bij de entreepartij, de stroken van open betonsteen (claustra’s) en de dubbelhoge ruimte met ramen onder het plafond (coanda-effect)maken allemaal onderdeel uit van het natuurlijke ventilatiesysteem. Door actief gebruik te maken van de continue winddruk op de voorgevel en het schoorsteeneffect dat ontstaat door een deel van het dak op te tillen en te voorzien van twee rijen glaslamellen waar de wind doorheen kan stromen op basis van het over- en onderdrukprincipe.

Dit concept is terug te leiden op de oude houten plantagehuizen waar de vele overstekken (balkons en terrassen) werd ingezet om de zon buiten te houden en de kapconstructie werd gebruikt als luchtbuffer. Door deze kap actief te ventileren loopt de temperatuur van de luchtbuffer niet te hoog op en kon het huis relatief koel worden gehouden. Deze traditionele manier van ventileren wordt vandaag de dag echter niet langer meer toegespast in de Surinaamse huizenbouw omdat deze vrijwel allemaal , naar Amerikaans model, worden gekoeld met een airco. De uitgangspunten zijn herleid uit een boek van de Surinaams/Nederlandse architect Lucien Lafour waarin hij de uitgangspunten van tropisch bouwen heeft geformuleerd.